Η άνοδος.. Η ψυχή.. Εκείνος..

Πάλευε, να πετύχει την άνοδο..
Οι αλυσίδες, την κρατούσαν σφιχτά...
Πνιγμός..
Πόνος..
..................
Απελευθερώθηκε από τα δεσμά της. Ανέβηκε στο κάλεσμα της έκτης..
Σ ένα λευκό σύννεφο, την είδε..
Κουλουριασμένη, αιμορραγούσε...
Την σήκωσε στα χέρια της..
-Ποια είσαι; ρώτησε ..
-Ξέρεις, απάντησε..
-Θες να σωθείς;
-Γνωρίζεις, απάντησε..............
Κρατώντας την, ανέβηκε πολύ ψηλά..
Στην άκρη του νήματος..
Εκεί, συνειδητοποίησε πως ήταν η Ψυχή της..
Γι αυτό, δεν πέρασε απέναντι κι απόψε..
.............
Εκείνος, έλαμπε..
Δεν είναι η ώρα, Τον άκουσε, σαν μελωδία...
Η Ύπαρξή Του, παντού...