Κρατώντας τα νήματα του χώρου και του χρόνου.. Τσακίζω κάθε παλιάνθρωπο

Όταν έχεις πιάσει τα νήματα του χώρου και του χρόνου. Δεν ηγείσαι αυτών. 
Απαλό το κράτημα, απαλή η διαδρομή. 
Χορεύοντας τα δειλινά, στα χρώματα..
Ή, πνιγμένη στη θλίψη, όταν κλείνει ο ουρανός.
Γνωρίζοντας, που και πως, θα προσγειωθώ. 
............
Πριν φτάσω στην προσγείωση, θα είμαι απέναντι σε κάθε παλιάνθρωπο. Θα πέφτω πάνω του σαν τσεκούρι. Θα μπαίνω στο "κέντρο του", μέχρι να τον ξεσκίσω.
 Όσο ψηλά κι αν είναι. Όποιος κι αν είναι.
Το απέδειξα, και, με το τελευταίο βιβλίο μου, πως δεν χαμπαριάζω.
Δεν το πήραν ακόμη είδηση, ίσως αργήσουν να μάθουν, τι γράφω γι αυτούς.
Διότι έχουν μάθει, στους έρποντες, τους γλιστερούς, τους σκύβοντες την μέση μέχρι το πάτωμα.
............
Πάρτα αλήτη, να μείνεις στην ιστορία...
Κι έπεται συνέχεια..