Τα μανιτάρια επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας έως και 50 «λέξεις», ισχυρίζεται επιστήμονας

 Θαμμένοι στα απορρίμματα του δάσους ή που φυτρώνουν από δέντρα, οι μύκητες μπορεί να δίνουν την εντύπωση ότι είναι σιωπηλοί και σχετικά αυτόνομοι οργανισμοί, αλλά μια νέα μελέτη υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι φορείς επικοινωνίας των σαμπάνιας.

Η μαθηματική ανάλυση των ηλεκτρικών σημάτων που φαινομενικά στέλνουν οι μύκητες ο ένας στον άλλο έχει εντοπίσει μοτίβα που έχουν μια εντυπωσιακή δομική ομοιότητα με την ανθρώπινη ομιλία.

Προηγούμενη έρευνα είχε προτείνει ότι οι μύκητες διεξάγουν ηλεκτρικά ερεθίσματα μέσω μακριών, υπόγειων νηματοειδών δομών που ονομάζονται υφές - παρόμοια με το πώς τα νευρικά κύτταρα μεταδίδουν πληροφορίες στους ανθρώπους.

Έχει δείξει μάλιστα ότι ο ρυθμός πυροδότησης αυτών των ωθήσεων αυξάνεται όταν οι υφές των μυκήτων που αφομοιώνουν το ξύλο έρχονται σε επαφή με ξύλινα τεμάχια, αυξάνοντας την πιθανότητα οι μύκητες να χρησιμοποιούν αυτή την ηλεκτρική «γλώσσα» για να μοιραστούν πληροφορίες σχετικά με τρόφιμα ή τραυματισμούς με μακρινά μέρη του εαυτού τους. , ή με συνεργάτες που συνδέονται με υφές, όπως δέντρα.

Έχουν όμως αυτά τα τρένα ηλεκτρικής δραστηριότητας κάτι κοινό με την ανθρώπινη γλώσσα;

Τα τεράστια δίκτυα υπόγειων μυκήτων στον κόσμο θα χαρτογραφηθούν για πρώτη φορά

Διαβάστε περισσότερα

Για τη διερεύνηση, ο καθηγητής Andrew Adamatzky στο μη συμβατικό εργαστήριο υπολογιστών του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας στο Μπρίστολ ανέλυσε τα μοτίβα των ηλεκτρικών αιχμών που δημιουργούνται από τέσσερα είδη μυκήτων - enoki, σπασμένα βράγχια, μύκητες φάντασμα και κάμπια.

Αυτό το έκανε εισάγοντας μικροσκοπικά μικροηλεκτρόδια σε υποστρώματα αποικισμένα από το συνονθύλευμα των νημάτων υφών, τα μυκήλια τους.

«Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των μοτίβων αιχμής στους μύκητες και της ανθρώπινης ομιλίας. Ενδεχομένως όχι», είπε ο Adamatzky. «Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές ομοιότητες στην επεξεργασία πληροφοριών σε ζωντανά υποστρώματα διαφορετικών τάξεων, οικογενειών και ειδών. Ήμουν απλώς περίεργος να συγκρίνω».

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Royal Society Open Science , διαπίστωσε ότι αυτές οι αιχμές συχνά συγκεντρώνονταν σε τρένα δραστηριότητας, μοιάζοντας με λεξιλόγια έως και 50 λέξεων, και ότι η κατανομή αυτών των «μήκων λέξεων από μύκητες» ταίριαζε πολύ με αυτά των ανθρώπινων γλωσσών.

Τα σχισμένα βράγχια – που αναπτύσσονται σε ξύλα σε αποσύνθεση και των οποίων τα καρποφόρα σώματα μοιάζουν με κυματιστά κύματα σφιχτά συσκευασμένων κοραλλιών – δημιούργησαν τις πιο περίπλοκες «προτάσεις» από όλες.

Οι πιο πιθανοί λόγοι για αυτά τα κύματα ηλεκτρικής δραστηριότητας είναι η διατήρηση της ακεραιότητας των μυκήτων - ανάλογο με τους λύκους που ουρλιάζουν για να διατηρήσουν την ακεραιότητα της αγέλης - ή η αναφορά νέων πηγών ελκυστικών και απωθητικών σε άλλα μέρη των μυκηλίων τους, πρότεινε ο Adamtzky.

"Υπάρχει επίσης μια άλλη επιλογή - δεν λένε τίποτα", είπε. «Τα άκρα του πολλαπλασιαζόμενου μυκηλίου είναι ηλεκτρικά φορτισμένα και, επομένως, όταν τα φορτισμένα άκρα περνούν σε ένα ζεύγος διαφορικών ηλεκτροδίων, καταγράφεται μια ακίδα στη διαφορά δυναμικού».

Ό,τι κι αν αντιπροσωπεύουν αυτά τα «γεγονότα αιχμής», δεν φαίνεται να είναι τυχαία, πρόσθεσε.

Ακόμα κι έτσι, άλλοι επιστήμονες θα ήθελαν να δουν περισσότερα στοιχεία προτού είναι διατεθειμένοι να τα δεχτούν ως μορφή γλώσσας. Άλλοι τύποι παλμικής συμπεριφοράς έχουν καταγραφεί προηγουμένως σε δίκτυα μυκήτων, όπως η παλμική μεταφορά θρεπτικών συστατικών – που πιθανώς προκαλείται από ρυθμική ανάπτυξη καθώς οι μύκητες αναζητούν τροφή.

«Αυτή η νέα εργασία ανιχνεύει ρυθμικά μοτίβα σε ηλεκτρικά σήματα, παρόμοιας συχνότητας με τους παλμούς θρεπτικών συστατικών που βρήκαμε», δήλωσε ο Dan Bebber, αναπληρωτής καθηγητής βιοεπιστημών στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ και μέλος της επιτροπής έρευνας μυκητιακής βιολογίας της Βρετανικής Μυκητολογικής Εταιρείας. .

«Αν και ενδιαφέρουσα, η ερμηνεία ως γλώσσα φαίνεται κάπως υπερενθουσιώδης και θα απαιτούσε πολύ περισσότερη έρευνα και δοκιμή κρίσιμων υποθέσεων προτού δούμε το «Fungus» στο Google Translate».