Είναι εφικτά τα ταξίδια στον χρόνο;

 ΒΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 ΤΙΤΛΟΣ      ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ   Εφημερίδα "Απογευματινή" έτος 2002

                    Μπορούμε να κατασκευάσουμε τη «μηχανή του χρόνου» και να κάνουμε ταξίδια, στο παρελθόν; Να σπάσουμε το φράγμα της ταχύτητας του φωτός, να σπάσουμε τις  ρωγμές, τις  κοσμικές σήραγγες, τις καμπυλότητες του χρόνου και να περάσουμε πίσω; Υπάρχει δίοδος για επιστροφή στο παρελθόν; Και αν υπάρχει, μπορεί ν αλλάξει ο ταξιδιώτης του χρόνου, γεγονότα, ώστε ν αλλάξει η ροή της ιστορίας;

Το θέμα, ήρθε στην επικαιρότητα, με την προσπάθεια του διάσημου φυσικού  Kip Thorne, -που τάραξε τον επιστημονικό κόσμο- , για  τη δημιουργία μιας «μαύρης τρύπας» στο εργαστήριό του, μέσω της οποίας θα προσπαθήσει να περάσει στην «απέναντι όχθη».

Ο διάσημος επιστήμονας STEPHEN HAWKING, στο βιβλίο του «Το χρονικό του χρόνου» αναφέρεται  στη δυνατότητα του ανθρώπου να μεταφερθεί πίσω στο χρόνο, ή όχι, για τις «κοσμικές σήραγγες»,  με εναλλακτικές ιστορίες και ερωτηματικά για την καμπυλότητα του χρόνου. Σαν κατάληξη,  αναφέρουμε τα εξής: «…Δεν είναι ακόμη σαφές, το αν τα σωματίδια αυτά (εννοεί τα σωματίδια που κινούνται στο χωρόχρονο), προκαλούν θετική ή αρνητική καμπυλότητα, και το κατά πόσον η καμπυλότητα  που προκαλείται από κάποια είδη σωματιδίων μπορεί να εξουδετερώσει ή όχι την καμπυλότητα που προκαλείται από κάποια άλλα είδη σωματιδίων. Η δυνατότητα λοιπόν για ταξίδια στο χρόνο παραμένει ανοιχτή. Αλλά δεν σκοπεύω να στοιχηματίσω γι αυτό». Κι αν δεν στοιχηματίζει ο Hawking, είναι δυνατόν να  στοιχηματίσουν οι υπόλοιποι; Οι επιστημονικές απόψεις είναι διχασμένες…

«Κάποια στιγμή, θα καταφέρουμε να κάνουμε ταξίδια , στο χρόνο», πιστεύει ο Ακαδημαικός, Καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής, κ. Πάνος Λιγομενίδης, συνεχίζοντας:

                                 «Αρκετά χρόνια πριν, είχε  εκπλήξει τον επιστημονικό κόσμο, ο διάσημος φυσικός του Ινστιτούτου  της Καλιφόρνιας Kip Thorne,  που  με δυο νεαρούς καθηγητές, αποφάσισε να φτιάξει μια μηχανή του χρόνου. Να αποδείξει, ότι μπορεί μέσα σε μια μικρή «μαύρη τρύπα» του εργαστηρίου, να ρίξει   μια μπιλίτσα,  (μπάλα χαλυβένια),  η οποία, να γυρίσει πίσω στο χρόνο, μερικά δευτερόλεπτα και να χτυπήσει τον εαυτό της. Όλα αυτά ,έχουν σημασία, για τον εξής λόγο: Όλα είναι τεκμηριωμένα στη Φυσική, δεν υπάρχει φυσικός νόμος ο οποίος να παραβιάζεται, μόνο που η τεχνολογία για να γίνει κάτι τέτοιο, είναι απίθανη».

 -Εσείς τι πιστεύετε;

-«Η δημιουργία στο εργαστήριο συνθηκών μιας «μαύρης οπής» που θα λειτουργήσει ως «έξοδος» από τον κόσμο μας, μιας «διόδου» στον υπερχώρο, και μιας «λευκής οπής» που θα επιτρέψει την «είσοδο» στον «άλλο» χωροχρόνο, αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες δυσκολίες. Εκτός από την αντιμετώπιση των τεραστίων δυνάμεων που θα κατακερματίσουν κάθε εισερχόμενο υλικό σώμα στα στοιχειώδη συστατικά του, η αστάθεια αυτών των φυσικών κατασκευών φαίνεται ότι είναι ένα ακόμη ανυπέρβλητο εμπόδιο. Η ιδέα της δημιουργίας και εφαρμογής «αντι – ύλης», ή κάποιου «εξωτικού πεδίου αντιβαρύτητας», που θα αποτρέψει την εκρηκτική διάλυση υλικών σωμάτων και θα σταθεροποιήσει την δίοδο στον υπερχώρο, είναι ανάμεσα σε αυτές που μελετώνται. Να σημειωθεί ότι δεν είναι οι φυσικοί νόμοι που απαγορεύουν την κατασκευή της μηχανής και το ταξίδι στο παρελθόν, αλλά οι υπερβολικά τρομακτικές συνθήκες λειτουργίας και οι αντίξοες και ανυπέρβλητες τεχνικές δυσκολίες. Με τα σημερινά δεδομένα, δεν  δύναται κανείς να προβλέψει πότε και αν θα κατασκευαστεί η μηχανή του χρόνου. Αναμφίβολα όμως, η προσπάθεια θα αποδειχτεί πολύ σημαντική, στο να κατανοήσουμε  «τι είναι ο χρόνος;», καταλήγει, αφήνοντας  ανοιχτό το ενδεχόμενο του ταξιδιού στο χρόνο, ο κ. Πάνος Λιγομενίδης.

                     

 Αντίθετη είναι η γνώμη του Αστροφυσικού, Διευθυντού του Ευγενίδειου Ιδρύματος [Πλανητάριο} κ. Διονύση Σιμόπουλου:

              «ΟΧΙ» (με κεφαλαία να το γράψετε  μάλιστα, ήταν η προτροπή του κ. Σιμόπουλου), δεν μπορούμε να πάμε πίσω στο χρόνο», και εξηγεί τους λόγους:

«Οποτεδήποτε προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, δημιουργούνται τόσα πολλά παράδοξα, που δεν θα μπορούσα να πιστέψω ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, ακόμα και με την πιο παράλογη φαντασία».

Πέραν τούτου, όλες μας οι εκτιμήσεις για τη ροή του χρόνου, είναι πάντοτε προς τα εμπρός. Το βέλος του χρόνου- ας το αποκαλέσουμε έτσι- δείχνει προς μία μόνο κατεύθυνση. Προς τα εμπρός. Όχι προς τα πίσω.

-Ποια είναι τα παράδοξα που μπορεί να συμβούν, αν  καταφέρουμε να πάμε πίσω στο χρόνο;

Ας υποθέσουμε ότι πάει  κάποιος, πίσω στο χρόνο, πενήντα χρόνια περίπου. Μ ένα αυτοκίνητο  πήγαινε στην πόλη του ζούσαν οι γονείς του,  να τους επισκεφθεί, να δει πως ήταν τα πράγματα τότε… Παρουσιάζεται μπροστά του ο πατέρα του και ο ταξιδιώτης του χρόνου, από τη χαρά του, δεν προφταίνει να πατήσει φρένο στο αυτοκίνητο και τον σκοτώνει. Θα γεννιόταν ο άνθρωπος αυτός, εφόσον θα σκότωνε τον πατέρα του; Όχι.. Και αν δεν γεννιόταν ο συγκεκριμένος ταξιδιώτης , πώς θα μπορούσε να υπάρξει, ώστε να πάει πίσω στο χρόνο και να σκοτώσει τον πατέρα του;

Ένα άλλο παράδοξο που θα μπορούσε να συμβεί:

Αν ξεκινούσε ένας Εβραίος που σκότωσαν όλη του την οικογένεια, πήγαινε πίσω στο χρόνο και σκότωνε τον Χίτλερ όταν ήταν ακόμη παιδί. Θα γινόταν το ολοκαύτωμα; Οπότε θα μπορούσε να είχε γίνει όλη η ιστορία έτσι όπως έχει γίνει και την γνωρίζουμε; - θέτει το ερώτημα ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος.

-Συνεπώς δεν αλλάζει η ιστορία, έστω και αν ο άνθρωπος καταφέρει να πάει πίσω στο χρόνο..

«Δεν μπορείς να αλλάξεις  την ιστορία δεν πά να κάνεις ότι θέλεις»,είναι η γνώμη του Αστροφυσικού, που  αναφέρει το εξής: «Δεν γνωρίζω για τι είδους πείραμα μιλάει ο επιστήμονας αυτός, αλλά, ταξίδι στο χρόνο, γίνεται μόνο προς τα μπροστά: Παίρνεις ένα διαστημόπλοιο, τρέχεις με μία πολύ μεγάλη ταχύτητα, και, γυρνάς πίσω στη γη. Ο χρόνος για σένα έχει μικρύνει κατά κάποιον τρόπο.  Εσύ μπορεί να είσαι δηλαδή ένα μήνα, ή ένα χρόνο μεγαλύτερος, αλλά τα πράγματα πάνω στη γη θα έχουν προχωρήσει πάρα πολύ μπροστά και ίσως να έχουν προχωρήσει και εκατομμύρια χρόνια μπροστά!

Έχουν γίνει πειράματα, σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν , που μας λένε, ότι πράγματι μπορεί να πάς μπροστά στο χρόνο.

Πώς αποδείχθηκε  αυτό; Τοποθετήθηκε ένα ατομικό ρολόι που μπορεί να μετρήσει εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου, σε ένα αεροπλάνο, το οποίο δεν έτρεχε και πάρα πολύ.  Παρ όλα αυτά, όταν γύρισε πίσω στη γη,  συγκρίθηκαν, το ατομικό ρολόι που ήταν στη γη ακίνητο, και το ατομικό ρολόι που ταξίδεψε. Διαπίστωσαν  πως υπάρχει διαστολή του χρόνου, στη διαφορά των δύο ρολογιών. Του χρόνου δηλαδή που μετρούσαν τα δύο ρολόγια. «Όταν ένα ρολόι, ή ο μεταβολισμός ενός ανθρώπου, κινείται με μεγάλες ταχύτητες, τότε υπάρχει μία συρρίκνωση του χρόνου για το άτομο που κινείται με τις μεγάλες αυτές ταχύτητες, και ιδιαίτερα όταν πλησιάζουμε την ταχύτητα του φωτός, άρα, με αυτό τον τρόπο, μπορεί κανείς να μεταφερθεί στο μέλλον» τονίζει ο κ. Σιμόπουλος.

Αλλά η δυστυχία του ανθρώπου αυτού, είναι η εξής: Είναι καταδικασμένος να μείνει στο μελλοντικό αυτό κόσμο. Δεν θα μπορέσει να επιστρέψει από εκεί που ξεκίνησε.

Εάν κάποιος τρέχει  μ ένα διαστημόπλοιο, με  ταχύτητα που πλησιάζει την ταχύτητα του φωτός κι επιστρέψει πίσω στη γη, τα χρόνια που έχουν περάσει στη γη, θα είναι πολλαπλάσια του χρόνου που θα έχει περάσει αυτός στο διαστημόπλοιο. Με αποτέλεσμα, ένα ταξίδι ενός μηνός, για έναν τέτοιο αστροναύτη, θα έχουν περάσει πάνω στη γη, εκατομμύρια χρόνια… Αναλόγως, με την ταχύτητα που τρέχεις, εξαρτάται και η διαφορά του χρόνου που ζει ο αστροναύτης στο διαστημόπλοιο, και του χρόνου στη γη.

Κατά κάποιον τρόπο , μπορεί να γίνει με αυτό τον τρόπο μεταφορά ενός ατόμου στο μέλλον, αλλά δεν γυρίζει πίσω. Δεν υπάρχει επιστροφή. Η ροή του χρόνου είναι ένα βέλος που δείχνει προς τα εμπρός. Από τη στιγμή που άρχισε να τρέχει, η ροή του χρόνου με τη γέννηση του σύμπαντος, δεν γυρίζει πίσω.

Εις αναμονήν λοιπόν, για το μέλλον, τα ταξίδια στο χρόνο, για όσους τουλάχιστο πιστεύουν πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό…