Τα μυστικά του Σύμπαντος. Είμαστε αστρόσκονη. Συνέντευξη με τον Αστροφυσικό κ. Διονύση Σιμόπουλο

 Ο πολυβραβευμένος Αστροφυσικός, επί σειρά ετών, διευθυντής στο Πλανητάριο, ο καλός μου φίλος και δάσκαλος, κ. Διονύσης Σιμόπουλος, μου παραχώρησε μια υπέροχη συνέντευξη, όπως, τον παλιό καλό καιρό, για την εφημερίδα "ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ".

Ένας υπέροχος άνθρωπος, βαθύς γνώστης, μιλά απλά, κατανοητά, κι έχει απίστευτο χιούμορ!!!  (το επιστημονικό βιογραφικό του θέλει σελίδες, για να γραφεί..)

Έχουμε περάσει άπειρες ώρες μαζί, συζητώντας για τα όσα συμβαίνουν στο Σύμπαν.

Έμαθα πολλά από τον κ. Διονύσιο Σιμόπουλο.  Με τιμά με την φιλία του, προλόγισε το βιβλίο μου, με τίτλο "Από την Θλίψη στο Φως" και τον ευχαριστώ γι αυτό. 

Διαβάστε όμως, την συνέντευξη. Δεν θα χάσετε. Η γνώση, φέρνει λύτρωση!  

        

Βένη: -Το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Είμαστε αστρόσκονη» κυκλοφόρησε πρόσφατα. Τι ακριβώς περιλαμβάνει;

-«Πράγματι πρόκειται για το 28^ο βιβλίο μου που κυκλοφόρησε μόλις πριν από ένα μήνα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Είναι ένα μικρό σχετικά βιβλίο 190 σελίδων, μια γενική επισκόπηση που περιγράφει σύντομα και περιεκτικά την εξελικτική πορεία των άστρων από τη γέννησή τους και μέχρι τον θάνατό τους. Πληροφορίες που συγκεντρώσαμε με την βοήθεια των επίγειων και διαστημικών μας τηλεσκοπίων και μηνύματα που λαμβάνουμε και μπορούμε να κατανοήσουμε μεταφράζοντας όλες τις ακτινοβολίες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που έρχονται από εκεί έξω. Και μ’ αυτό τον τρόπο να ανακαλύψουμε μεταξύ των άλλων και τα μυστικά της βαρυονικής ύλης από την οποία αποτελούνται τα μυριάδες άστρα των γαλαξιών του Σύμπαντος, αλλά κι εμείς οι ίδιοι»

Είμαστε Αστρόσκονη;

Βένη: - Τι ακριβώς θέλετε να πείτε, για να καταλάβουν και οι απλοί άνθρωποι: Ότι δημιουργηθήκαμε κι εμείς, εκεί ψηλά , που γεννιούνται τα άστρα, μέσα στην σκόνη τους, και, τι συνέβη, μετά; Πως ήρθαμε στη Γη και δεν μείναμε με τα Άστρα εκεί ψηλά; Και ποια είναι η έννοια της αστρόσκονης, στον άνθρωπο;

-«Είναι λίγο πιο περίπλοκο, αλλά σκεφτείτε το εξής: το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από 7.000 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων άτομα. Ψηφιακά ο αριθμός αυτός είναι ίσος με το 7 ακολουθούμενο από 27 μηδενικά. Από τον τεράστιο αυτόν αριθμό ατόμων το 62% είναι υδρογόνο, ένα χημικό στοιχείο που γεννήθηκε (μαζί με το μεγαλύτερο ποσοστό ηλίου) την στιγμή της γέννησης του Σύμπαντος πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Γεγονός που σημαίνει ότι τα δύο τρίτα των ατόμων που αποτελούν το σώμα καθενός από εμάς έχουν ηλικία 13,8 δισεκατομμυρίων ετών. Όλα τα υπόλοιπα χημικά στοιχεία γεννήθηκαν στο εσωτερικό των άστρων, στις θερμοπυρηνικές τους αντιδράσεις και στις επιθανάτιες αστρικές τους εκρήξεις. Οπότε εάν κόψτε κάποιο λουλούδι, ή αν δοκιμάσετε ένα φρούτο, ή αν χαϊδέψετε το πρόσωπό σας, ακουμπάτε κάποιο άστρο. Γιατί όλα αυτά, κι οτιδήποτε άλλο υπάρχει γύρω μας, είναι κομμάτια κάποιου άστρου. Ο Ήλιος μας, η Γη μας και τα πάντα πάνω της δημιουργήθηκαν από αστροϋλικά που εκτοξεύθηκαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια από κάποια καταστρεφόμενη αστρική έκρηξη σουπερνόβα. Όλη η ύλη στα σώματά μας (εκτός φυσικά από το υδρογόνο) φτιάχτηκε στην «κόλαση» τέτοιων αστρικών θανάτων. Είμαστε δηλαδή αστράνθρωποι που δημιουργηθήκαμε από χημικά στοιχεία φτιαγμένα στις θανατηφόρες εκρήξεις υπεργιγάντιων άστρων. Χωρίς τις εκρήξεις των σουπερνόβα δεν θα υπήρχαν πλανήτες και δορυφόροι.  Χωρίς τις σουπερνόβα δεν θα υπήρχε η Γη, δεν θα υπήρχαν βράχια και βότσαλα, δεν θα υπήρχαν φυτά και ζώα.  Χωρίς τις εκρήξεις των σουπερνόβα, δεν θα υπήρχε ο άνθρωπος. Γι’ αυτό λεω
ότι είμαστε όλοι μας αστρόσκονη».

-Βένη: Τι σημαίνει αυτό που λετε ότι θα «επιστρέφουμε πάλι εκεί»; Στην αστρόσκονη;

-«Σημαίνει απλούστατα ότι όταν πεθάνουμε τα χημικά στοιχεία από τα οποία αποτελούνται τα σώματά μας θα διασκορπιστούν παντού γύρω μας ενώ ορισμένα απ’ αυτά θα ενσωματωθούν σε άλλα είδη ζωής. Ήδη καθένας από εμάς αναπνέει καθημερινά αρκετές δεκάδες μόρια που είχαν εισπνεύσει πριν από εμάς ο Σωκράτης, ο Νεύτων ή ο Κολοκοτρώνης. Όπως μας λένε σήμερα οι σύγχρονοι βιολόγοι, το πρώτο ζωντανό κύτταρο στη Γη εμφανίστηκε πριν από 4 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια και οι απ’ ευθείας απόγονοί του είναι διάσπαρτοι σ’ ολόκληρο το σώμα μας με την μορφή των κυττάρων του αίματος που διατρέχουν τις φλέβες και τις αρτηρίες μας. Καθένας από ‘μάς περιλαμβάνει μέσα του 370 τρισεκατομμύρια κύτταρα εκ των οποίων το 90% ΔΕΝ είναι ανθρώπινα αλλά ξένοι μικροοργανισμοί και βακτήρια. Κι όμως, τα σώματά μας αποτελούν μιαν ολάκερη κοινωνία, και χωρίς όλους αυτούς τους άλλους μικροοργανισμούς δε θα μπορούσαν να ζήσουν ούτε μία στιγμή, ούτε ένα δευτερόλεπτο. Και κάτι ακόμη. Καθένα από τα ανθρώπινα κύτταρα διαθέτει 400 δισεκατομμύρια μόρια, τα οποία εκτελούν εκατομμύρια διαφορετικές δραστηριότητες ανάμεσα στα τρισεκατομμύρια των ατόμων από τα οποία αποτελούνται. Οι βιολόγοι υπολογίζουν ότι εκτελούνται ένα τρισεκατομμύριο, τρισεκατομμυρίων δραστηριότητες κάθε στιγμή που περνάει. Σκεφτείτε το για λίγο! Σ’ ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου το σώμα μας εκτελεί δέκα φορές περισσότερες δραστηριότητες απ’ όσα είναι τ’ άστρα που υπάρχουν στο Σύμπαν. Κι όμως, το σώμα σας δραστηριοποιείται τόσο καλά ώστε καθένας από εσάς να μένει απερίσπαστος στην καθημερινότητά του!»

Πίστη στον Θεό; …

Βένη: Πάντα σας ρωτούσα, αν πιστεύετε στον Θεό, στον Χριστό κυρίως. Απορρίπτετε την δημιουργία μας, από τον Θεό; Αν ναι, εξηγείστε μας, γιατί. Απορρίπτετε την άποψη της Θρησκείας;

-«Πρώτα απ’ όλα ας ξεκαθαρίσουμε κάτι εξ αρχής: προσωπικά δεν απορρίπτω απολύτως τίποτα, γιατί στην επιστήμη χρειάζεται να αποδείχνουμε συνεχώς του λόγου το αληθές. Στην επιστήμη δεν μπορεί κάποιος να έλθει και να μας πει ότι έτσι είναι χωρίς να το αποδείξει. Αντίθετα θεωρώ ότι καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να πιστεύει σε ό,τι θέλει, Να έχει όποιες δοξασίες θέλει αρκεί να μην υποχρεώνει και τους άλλους να έχουν τις ίδιες με τις δικές του δοξασίες. Το ίδιο και με τις δοξασίες των διαφόρων θρησκειών, είτε είναι Χριστιανοί (Ορθόδοξοι, Καθολικοί ή Διαμαρτυρόμενοι), είτε Εβραίοι, Μωαμεθανοί, Βουδιστές ή οτιδήποτε άλλο. Θεωρώ ότι είναι δικαίωμά τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν γιατί απλούστατα τα πιστεύω και οι δοξασίες του καθενός είναι σεβαστές και δεν απαιτούν απόδειξη, αφού στα θέματα της πίστης δεν χρειάζεται κάποιος να αποδείξει οτιδήποτε. Το πιστεύει κι αυτό αρκεί. Είναι μια προσωπική επιλογή, που πρέπει να κάνει ο καθένας μας, εντελώς μοναχός του! Γι’ αυτό δεν έχει καμιά σημασία το τι πιστεύω εγώ, αλλά το τι πιστεύει ο καθένας μόνος του. Γιατί σ’ έναν κόσμο που περιλαμβάνει 7,5 δισεκ. ανθρώπους, με 7,5 δισεκ. διαφορετικές δοξασίες, ποιος είμαι εγώ να πω στους άλλους ότι η δική μου η άποψη για την ύπαρξη ή μη του Θείου είναι η πιο σωστή;»

Τα άστρα πεθαίνουν, κι εμείς πεθαίνουμε.. Πάμε στην Αστρόσκονη;

Βένη: Τα  άστρα πεθαίνουν. Κι εμείς πεθαίνουμε. Που πάμε, μετά τον θάνατο; Σε συγκεκριμένη αστρόσκονη, ο καθένας, ή όπου μας οδηγήσει το Σύμπαν; Πιστεύετε στην ύπαρξη της Ψυχής; Χάνεται η ‘ψυχή ,με τον θάνατο του ανθρώπου και την «άνοδο» στο Σύμπαν; Ή δεν υπάρχει άνοδος; Υπαρξιακές οι ερωτήσεις, αλλά πλησιάζουν Χριστούγεννα, κι έχει ενδιαφέρον. Και Χριστούγεννα να μην πλησίαζαν, πάλι θα είχε τρομερό ενδιαφέρον.

-«Αν με ρωτάς ως επιστήμονα η απάντηση είναι ότι κανείς δεν έχει όλες τις απαντήσεις σε τέτοιου είδους υπαρξιακά ερωτήματα. Όπως σου είπα όμως προηγουμένως, γνωρίζουμε από τι αποτελούμαστε και όλα όσα μας έχουν πει μέχρι τώρα οι βιολόγοι. Τελεία και παύλα. Από κει κι έπειτα αναλαμβάνουν οι δοξασίες και τα πιστεύω του καθενός που δίνουν τις δικές τους απαντήσεις. Γι’ αυτό θα επαναλάβω και πάλι ποιος είμαι εγώ που θα υποστηρίξω ότι οι δικές μου δοξασίες και τα δικά μου πιστεύω είναι τα πιο σωστά σε τόσο σημαντικά και τόσο προσωπικά ερωτήματα και αναζητήσεις. Δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ αλλά ο καθένας από εμάς καλείται να δώσει τις δικές του απαντήσεις»

Ότι βλέπουμε είναι παρελθόν!

Βένη: -Όσο πιο μακριά βλέπουμε, τόσο πιο πίσω πάμε στο παρελθόν. Εξηγείστε μας, πως συμβαίνει αυτό.

-«Πράγματι, όσο πιο μακριά βλέπουμε μέσα στο Σύμπαν τόσο πιο πολύ εισχωρούμε στο παρελθόν. Λόγω του χρόνου που χρειάζεται η εικόνα κάθε ουράνιου αντικειμένου για να έρθει σ’ εμάς, βγάζουμε το συμπέρασμα ότι βλέπουμε και μελετάμε... αναμνήσεις! Γι’ αυτό, όταν τα διάφορα όργανα των αστεροσκοπείων και των διαστημικών μας κέντρων καταγράφουν τις ακτινοβολίες που έρχονται από τα άστρα απομακρυνόμαστε όχι μόνο στο χώρο αλλά και στον χρόνο. Πάρτε για παράδειγμα τον Ήλιο, το πλησιέστερο σ’ εμάς άστρο. Το φως του χρειάζεται 8,5 περίπου λεπτά για να φτάσει μέχρι τη Γη, που σημαίνει ότι τον βλέπουμε όπως ήταν πριν από 8,5 λεπτά. Το ίδιο συμβαίνει και με όλα τα άλλα άστρα, όπως για παράδειγμα το γιγάντιο άστρο Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα που βρίσκεται 500 έτη φωτός μακριά μας. Το φως που θα φτάσει απόψε στη Γη μας από τον Μπετελγκέζ άρχισε το ταξίδι του αυτό πριν από 500 χρόνια, όταν ο Κολόμβος έκανε τα περίφημα ταξίδια του στον Νέο Κόσμο. Το φως από τον πλησιέστερο σε μας γαλαξία της Ανδρομέδας χρειάστηκε 2,5 εκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη μας, πράγμα που σημαίνει ότι το φως που φτάνει σήμερα σε μας ξεκίνησε από εκεί έξω όταν οι προπάτορες του ανθρώπου έκαναν τα πρώτα δειλά βήματά τους πάνω στον πλανήτη μας. Ο ουρανός δηλαδή δεν εκτείνεται μόνο χωροταξικά, αλλά και χρονικά. Αυτή άλλωστε είναι και η σύγχρονη αντίληψη που έχουμε για το χωροχρονικό μας Σύμπαν, την γέννησή του και τις 
απαρχές του χρόνου»

Σε αυτό το γραφείο στο Πλανητάριο, κάναμε άπειρες συζητήσεις, κλείνοντας το κασετόφωνο

Η Μεγάλη Έκρηξη. Η Αρχή..

Βένη: - Αλήθεια, θα φτάσουμε ποτέ στην Αρχή; Αυτή, της δημιουργίας του Σύμπαντος; Λέγαμε για τη μεγάλη έκρηξη. Και μετά, υπήρχε το ερώτημα, «τι δημιούργησε την μεγάλη έκρηξη;»

-«Ήδη έχουμε προχωρήσει πάρα πολύ κι έχουμε πάει πίσω στο πρώτο απειροελάχιστο κλάσμα του πρώτου δευτερολέπτου. Όλες οι απόψεις που έχουμε σήμερα για την γέννηση και την μετέπειτα εξέλιξη του Σύμπαντος βασίζονται στις δυνατότητες που μας έχουν δώσει σήμερα οι τεράστιοι ατομικοί επιταχυντές των πυρηνικών φυσικών, και στην ευκρίνεια με την οποία μπορούμε να παρατηρήσουμε με τα τηλεσκόπιά μας γεγονότα στο Σύμπαν που απέχουν μεταξύ τους δισεκατομμύρια έτη φωτός, και στο χώρο και στον χρόνο. Κι έτσι μπορούμε να διατυπώσουμε σήμερα, με αρκετή μάλιστα βεβαιότητα, ακόμη και τις λεπτομέρειες των πρώτων στιγμών της γένεσης του Σύμπαντος. Για να το κατορθώσουμε όμως αυτό χρειάστηκε πρώτα να κοιτάξουμε επισταμένα το εσωτερικό του ατόμου, να μελετήσουμε τις αλληλοεπιδράσεις των τεσσάρων θεμελιωδών δυνάμεων της φύσης, και να αναγνωρίσουμε τελικά την αναγκαιότητα της ύπαρξης δέκα συνολικά διαστάσεων στο Σύμπαν. Η σύγχρονη αυτή αντίληψη της γέννησης του Σύμπαντος και του χρόνου βασίζεται στην επονομαζόμενη Θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης». Σ’ αυτή τη θεώρηση δεν κάνουμε απλές εικασίες που δεν βασίζονται πουθενά, αλλά αντίθετα μιλάμε για ένα πλήρες, έστω και χονδροειδές, μαθηματικά θεμελιωμένο μοντέλο που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των δύο μεγάλων θεωριών του 20ου αιώνα, της Γενικής Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν και της Κβαντικής Μηχανικής των Βέρνερ Χάιζενμπεργκ και Έρβιν Σρόντιγκερ και συμπληρώθηκε τα τελευταία χρόνια με τις θεωρίες του Πληθωρισμού και των Υπερχορδών. Το μοντέλο μάλιστα αυτό επεξηγεί ικανοποιητικά πολλές από τις παρατηρήσεις και τα πειράματα που έχουν γίνει μέχρι τώρα»

Το «ξεδίπλωμα του χρόνου και του χώρου, με την γέννηση του Σύμπαντος..

Βένη: -Το ένα ερώτημα, μετά το άλλο, «κόβουν τον δρόμο», στην επιστήμη, να πει με σιγουριά πως δημιουργήθηκε το Σύμπαν;

-«Η μόνη σιγουριά μας είναι ότι η Μεγάλη Έκρηξη των κοσμολόγων δεν έχει καμιά σχέση με τις εκρήξεις που γνωρίζει ο καθένας από μας, είτε είναι βαρελότα είτε βόμβες υδρογόνου. Ο όρος μάλιστα Μεγάλη Έκρηξη είναι μάλλον παραπλανητικός και καθιερώθηκε από τον καθηγητή Φρεντ Χόυλ  που ήταν ο κύριος πολέμιος της όλης αυτής θεωρίας για τη γέννηση του Σύμπαντος. Με τον όρο, λοιπόν, Μεγάλη Έκρηξη εννοούμε μια εκθετική και απότομη διαστολή του Σύμπαντος από ένα απειροελάχιστο σημείο «ανυπαρξίας». Η γέννηση δηλαδή και η μετέπειτα εξέλιξη του Σύμπαντος είναι κατά κάποιον τρόπο το «ξεδίπλωμα» του χρόνου και του χώρου από μια κατάσταση υπερβολικής πυκνότητας και θερμότητας σε μια παγωμένη και τεράστια σε μέγεθος σημερινή ύπαρξη, σε έναν χώρο ο οποίος δημιουργείται καθώς το Σύμπαν διαστέλλεται. Σ’ ένα Σύμπαν όπου σήμερα όλοι οι μακρινοί γαλαξίες φαίνονται να απομακρύνονται συνεχώς από τη Γη μας. Οι γαλαξίες φυσικά δεν απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον μέσα σ’ ένα άπειρο και αδειανό χώρο, αλλά αντίθετα η διαστολή αυτή του Σύμπαντος οφείλεται στο «ξεχείλωμα» του χώρου που συμπαρασύρει μαζί του και τους γαλαξίες, ενώ η «έκρηξη» έγινε συγχρόνως σ’ όλα τα σημεία του με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σήμερα κάποιο συγκεκριμένο κέντρο στο Σύμπαν αφού το κέντρο βρίσκεται «παντού». Το τι σημαίνει αυτό είναι ότι δεν είναι οι γαλαξίες αυτοί που κινούνται αλλά είναι ο μεταξύ τους χώρος που μεγαλώνει, δηλαδή «ξεχειλώνει». Κι ενώ τίποτα το υλικό δεν μπορεί να τρέξει με μεγαλύτερη ταχύτητα από την ταχύτητα του φωτός, αυτό δεν ευσταθεί για τον χώρο ο οποίος μπορεί να διαστέλλεται πολύ ταχύτερα και από την ταχύτητα ακόμη του φωτός. Μ’ αυτήν λοιπόν την έννοια η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν παρά μια «έκρηξη» αυτού τούτου του χώρου, μια τεραστίων δηλαδή διαστάσεων διαστολή του ή αν θέλετε «ξεχείλωμά» του. Ενώ στο τέλος της πληθωριστικής, όπως λέγεται, πρώιμης αυτής περιόδου ορισμένοι θεωρητικοί προβλέπουν την γέννηση ενός τεράστιου αριθμού παράλληλων με το δικό μας Συμπάντων»,
επισημαίνει ο κ. Σιμόπουλος.

Υπερσυμμετρία – υπερχορδές…..

Βένη:- Είμαστε σίγουροι για την ύπαρξη των παράλληλων Συμπάντων; Τι σημαίνει αυτό, εφόσον ισχύει; Απεραντοσύνη; Αχανές; Τα παράλληλα Σύμπαντα, δένουν μεταξύ τους; Υπάρχει επικοινωνία, «δρόμος» που τα ενώνει; Φτάσαμε ως εκεί; Πως θα μελετήσουν οι επιστήμονες, τόσα σύμπαντα;

-«Πράγματι σήμερα υπάρχουν διάφορες θεωρίες που προβλέπουν την ύπαρξη παράλληλων Συμπάντων, αλλά όποια θεωρία κι αν πάρουμε πρέπει αυτή η θεωρία να μπορεί να προβλέψει μεθόδους που θα αποδείξουν του λόγου το αληθές, εδώ και τώρα, στο δικό μας Σύμπαν. Διαφορετικά ο καθένας μπορεί να λεει ό,τι θέλει. Γενικά πάντως μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη θεωρία της υπερσυμμετρίας και των υπερχορδών πρέπει να υπάρχουν 10 διαστάσεις εκ των οποίων οι έξη είναι διπλωμένες σε κάθε σημείο του Σύμπαντός μας. Και μ’ αυτή την έννοια είναι δυνατόν να υπάρχουν σήμερα 10^506 (δέκα εις την 506^η δύναμη, η μονάδα δηλαδή ακολουθούμενη από 506 μηδενικά) παράλληλα Σύμπαντα καθένα από τα οποία έχει τους δικούς του νόμους. Και φυσικά εξ ορισμού δεν είναι δυνατόν να επικοινωνήσουμε με κανένα απ’ όλα αυτά τα άλλα Σύμπαντα. Το δικό μας πάντως Σύμπαν, αυτό που παρατηρούμε με τα διάφορα όργανά μας, έχει ηλικία 13,8 δις. ετών και αποτελείται συνολικά από ένα έως δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες, καθένας με περίπου 100-200 δις άστρα, ενώ τα τελευταία 6 περίπου δις χρόνια το Σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενο και θα συνεχίσει την διαστολή του αυτή για πάντα».

 Παράλληλα Σύμπαντα..

Βένη: -Μήπως σε κάποια από τα παράλληλα Σύμπαντα, κρύβεται, μια μορφή ζωής, παρόμοια με την δική μας; Θα υπάρχουν, ίδιοι σαν εμάς; Με ανθρώπινες ιδιότητες;

-«Σε κάποιο άλλο από τον τεράστιο αυτό αριθμό των παράλληλων Συμπάντων θα έλεγα ίσως. Ίσως μάλιστα να είχαμε και την επανάληψη των ίδιων συνθηκών και σε κάποιο άλλο Σύμπαν λόγω του τεράστιου αριθμού τους. Αλλά στην περίπτωση του δικού μας Σύμπαντος η απάντηση είναι μάλλον αρνητική, και οι πιθανότητες σχεδόν μηδενικές. Οι βιολόγοι υπογραμμίζουν το γεγονός ότι όλες οι μορφές της ζωής στη Γη βασίζονται στο μόριο του νουκλεϊκού οξέως. Λίγες μόνο διαφορές στο μόριο αυτό είναι το μόνο που απαιτείται χημικά για νάχουμε ένα λουλούδι ή έναν αετό, μια σαύρα ή έναν άνθρωπο. Ακόμα και αν κάπου στο Σύμπαν υπήρχε ένας πλανήτης ακριβώς στο ίδιο μέγεθος με τη Γη, στην ίδια ακριβώς απόσταση από ένα άστρο ίδιο ακριβώς με τον Ήλιο, οι πιθανότητες είναι αποφασιστικά ενάντια στην προοπτική της επανάληψης ενός βιολογικού κύκλου όμοιου με το γήινο. Η νοημοσύνη βέβαια μπορεί να προκύψει πάνω σ' έναν τέτοιο πλανήτη, δεν υπάρχει όμως κανένας, επιστημονικά, λόγος που να την κάνει να μοιάζει με τη δική μας. Τι άλλες πιθανότητες υπάρχουν άραγε για το είδος της νοημοσύνης σ' ένα πλανήτη μεγαλύτερο ή μικρότερο από τη Γη; Θερμότερο ή πιο ψυχρό; Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τίποτα. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι οποιεσδήποτε εικασίες κι αν κάνουμε βασίζονται στη φαντασία μας με βάση το πρότυπο της ανθρώπινης μορφής. Οι εξωγήινοι όμως μπορεί να έχουν τελείως διαφορετικές μορφές, αν και σε γενικές γραμμές τα σώματά τους θα πρέπει να είναι συμμετρικά και να διαθέτουν ένα είδος ματιού, ή ματιών, για να βλέπουν. Αν έχουν αναπτυχθεί τεχνολογικά θα έχουν και πόδια για να περπατούν, κι ένα είδος χεριών για να κατασκευάζουν. Εδώ όμως σταματάνε και οι προβλέψεις μας. Πόσα μάτια, χέρια ή πόδια ή τι άλλο υπάρχει στο σώμα τους, και σε ποια σημεία είναι τοποθετημένα όλα αυτά, είναι αδύνατο να το γνωρίζουμε», εξηγεί ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, καθηλώνοντας με τις απαντήσεις του.

«..Σ’ ένα Σύμπαν, δηλαδή, που ίσως να σφύζει από ζωή, είμαστε κατά κάποιον τρόπο απομονωμένοι σαν σε καραντίνα»

Βένη: -Παρ’ όλα αυτά δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν, είναι εγωιστικό, λέγατε πάντα. Κι όμως, μέχρι τώρα δεν ανακαλύψαμε κάτι, μια μορφή ζωής. Εσείς πιστεύετε πως υπάρχουν ανεπτυγμένοι πολιτισμοί εκεί έξω;

-«Βλέπετε ότι χρησιμοποιήσατε την λέξη «πιστεύω», κι όπως είπαμε τα πιστεύω και οι δοξασίες δεν χρειάζονται αποδείξεις. Και μ’ αυτή την έννοια η απάντηση είναι θετική: γιατί αυτό που προκύπτει από την αστροφυσική λογική μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να είμαστε ο μοναδικός τεχνολογικός πολιτισμός στο Σύμπαν. Φυσικά το ότι κατά καιρούς θα πρέπει να έχουν ανθήσει διάφοροι διαστημικοί πολιτισμοί, και το ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι το μοναδικό λογικό ον ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών, είναι κάτι που πολλοί επιστήμονες αποδέχονται σήμερα σαν κάτι το πιθανό. Ο αριθμός, όμως, των πολιτισμών αυτών, είναι δυνατόν να κυμαίνεται ανάλογα με τον χρόνο που μια φυλή λογικών όντων μπορεί να επιβιώσει σαν μια πλήρης τεχνολογική κοινωνία. Γι' αυτό ο αριθμός των πολιτισμών που μπορούν να υφίστανται ταυτόχρονα μέσα στο Γαλαξία μας θα πρέπει σε τελική ανάλυση να μην είναι και τόσο μεγάλος, οπότε και η μέση απόσταση μεταξύ τους θα πρέπει να είναι τεράστια. Σ’ ένα Σύμπαν, δηλαδή, που ίσως να σφύζει από ζωή, είμαστε κατά κάποιον τρόπο απομονωμένοι σαν σε καραντίνα»

«…για να μπορέσει ένα και μόνο διαστημόπλοιο απ’ όλους αυτούς τους πολιτισμούς να φτάσει μία και μόνη φορά στη Γη μας, θα χρειαζόταν καθένας από τους πολιτισμούς αυτούς να εκτοξεύει 1.000 διαστημόπλοια το χρόνο επί 200 χρόνια συνεχώς και προς όλες τις κατευθύνσεις..»

Βένη:- Πολλοί  αναφέρουν πως είδαν εξωγήινους. Πως έκαναν διάφορα μαζί τους . γνωρίζω την άποψή σας, αλλά τι έχετε να πείτε σε όλους αυτούς, που αναπαράγουν στο διαδίκτυο, την ύπαρξη εξωγήινων και τις επαφές μαζί τους;

-«Δυστυχώς οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Κοιτάξτε να δείτε, αν υποθέσουμε πως μέσα στο Γαλαξία μας και μόνο υπάρχουν αυτή τη στιγμή 1.000.000 διαστημικοί πολιτισμοί με την τεχνολογική ικανότητα της εξερεύνησης του διαστρικού χώρου, τότε για να μπορέσει ένα και μόνο διαστημόπλοιο απ’ όλους αυτούς τους πολιτισμούς να φτάσει μία και μόνη φορά στη Γη μας, θα χρειαζόταν καθένας από τους πολιτισμούς αυτούς να εκτοξεύει 1.000 διαστημόπλοια το χρόνο επί 200 χρόνια συνεχώς και προς όλες τις κατευθύνσεις. Που σημαίνει ότι στον Γαλαξία μας και μόνο θα είχαμε 200 δισεκατομμύρια εκτοξεύσεις διαστρικών διαστημοπλοίων για μία μόνο πιθανότητα, μιας μόνο επίσκεψης στη Γη μας, από ένα μόνο εξωγήινο πολιτισμό. Έτσι ακόμη και αν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός κατορθώσει να δημιουργήσει την τεχνολογία εκείνη που θα του επιτρέψει να καλύψει την άβυσσο των αποστάσεων που μας χωρίζει, δεν πρόκειται να το κάνει με την βοήθεια των δεκάδων διαφορετικών μοντέλων UFO που κατά καιρούς αναφέρονται.

Οι ψίθυροι του Σύμπαντος

-Βένη: Έχει μουσική το Σύμπαν;

-«Μουσική με την έννοια που δίνουμε εμείς στη μουσική, μάλλον όχι. Παρ’ όλα αυτά μπορούμε να συλλάβουμε ήχους που έρχονται από το Σύμπαν, όπως είναι για παράδειγμα οι ήχοι των βαρυτικών κυμάτων που εντοπίστηκαν πρόσφατα και αποτέλεσαν την αφορμή για την φετινή απονομή των βραβείων Νόμπελ Φυσικής που έγινε προ ημερών. Γιατί μπορούμε να «ακούσουμε» για πρώτη φορά τους ψιθύρους του Σύμπαντος να μάς «μιλάνε», μια και οι συχνότητες των βαρυτικών κυμάτων είναι συχνότητες που μπορεί να ακούσει το ανθρώπινο αυτί. Μπορούμε δηλαδή να μετατρέψουμε τα σήματα των βαρυτικών κυμάτων σε ήχους.».

«…Μια «Μαύρη Τρύπα» είναι πραγματικά ένα από τα πιο μυστηριώδη ουράνια αντικείμενα στο εσωτερικό των οποίων οι νόμοι της φυσικής δεν έχουν καμιά υπόσταση…»

Βένη: -Οι μαύρες τρύπες , τι κάνουν αλήθεια; Καιρό έχουμε να αναφερθούμε σε αυτές. Τι είναι;

-«Αν διαβάσετε το νέο μου βιβλίο θα το μάθετε [γέλια]. Μια «Μαύρη Τρύπα» είναι πραγματικά ένα από τα πιο μυστηριώδη ουράνια αντικείμενα στο εσωτερικό των οποίων οι νόμοι της φυσικής δεν έχουν καμιά υπόσταση. Οι Μαύρες Τρύπες δημιουργούνται όταν άστρα με υλικά πολλαπλάσια της ύλης που έχει ο Ήλιος φτάσουν στο τέλος της ζωής τους θα αναγκαστούν να καταρρεύσουν και να εκραγούν. Η έκρηξη αυτή, που ονομάζεται «σουπερνόβα», είναι ένα από τα πιο βίαια φαινόμενα στο Σύμπαν με αποτέλεσμα την αστραπιαία κατάρρευσή του άστρου και τη δημιουργία μιας «Μαύρης Τρύπας». Σύμφωνα δηλαδή με τις εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας στο «ιδιόμορφο» αυτό σημείο η πυκνότητα είναι άπειρη, ο χώρος έχει άπειρη καμπυλότητα και ο χρόνος «σταματά» να υπάρχει. Η δύναμη της βαρύτητας μιας Μαύρης Τρύπας δηλαδή παραμορφώνει το χωρόχρονο γύρω της σε τέτοιο βαθμό ώστε ούτε κι αυτό ακόμη το φως να μην μπορεί να διαφύγει από την ελκτική της δύναμη. Αυτό σημαίνει ότι ο εντοπισμός μιας Μαύρης Τρύπας μπορεί να γίνει μόνο από την επίδραση που αυτή έχει στη γύρω της περιοχή και σε κάποιο γειτονικό της άστρο.»

«..ο χρόνος και ο χώρος είναι έννοιες που δεν έχουν καμιά υπόσταση στο εσωτερικό μιας Μαύρης Τρύπας..»

-Βένη: Οι μαύρες τρύπες οδηγούν πράγματι τα υλικά που απορροφούν σε άλλα «όρια», το πάνε σε άλλα Σύμπαντα; Σε άλλα «μέρη», άγνωστα για τους επιστήμονες ή έχουν αποκρυπτογραφηθεί τα πάντα, για την δράση τους;

-«Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε το μελλοντικό πραγματικό προορισμό των υλικών που εισχωρούν στο εσωτερικό της. Το γεγονός όμως αυτό δεν εμποδίζει τους θεωρητικούς φυσικούς από του να κάνουν τις δικές τους υποθέσεις. Μία από τις υποθέσεις αυτές είχε επεξεργαστεί ο ίδιος ο Αϊνστάιν με τον συνεργάτη του Nathan Rosen το 1935, και η οποία ονομάστηκε «Γέφυρα Αϊνστάιν-Ρόζεν». Το 1957 ο περίφημος αμερικανός θεωρητικός φυσικός John Archibald Wheeler έδωσε στις κοσμικές αυτές σήραγγες την ονομασία «σκουληκότρυπες», αλλά απέδειξε ότι δεν μπορούν να παραμείνουν σταθερές. Σύμφωνα με την άποψη αυτή οι μαύρες τρύπες θα μπορούσαν να σχηματίζουν παράξενες κοσμικές σήραγγες οι οποίες ίσως να οδηγούν σε κάποιο άλλο άγνωστο Σύμπαν, με το οποίο δεν υπάρχει καμιά άλλη επικοινωνία ούτε και τρόπος επιστροφής. Ενώ μια άλλη εκδοχή, προτείνει τη σύνδεση μιας Μαύρης Τρύπας με άλλα σημεία του δικού μας Σύμπαντος. Σημεία δηλαδή που απέχουν μεταξύ τους όχι μόνο στο χώρο αλλά και στο χρόνο. Φυσικά, αφού ο χρόνος και ο χώρος είναι έννοιες που δεν έχουν καμιά υπόσταση στο εσωτερικό μιας Μαύρης Τρύπας, υπάρχει πιθανότητα κάποτε στο μέλλον, και με την κατάλληλη τεχνολογία, να γίνουν οι μαύρες τρύπες το κλειδί των μελλοντικών μας μετακινήσεων στην προσπάθειά μας να εξερευνήσουμε ολάκερο το Σύμπαν», εξηγεί ο κ. Σιμόπουλος

Βένη: Τι έγινε με το Φεγγάρι; Γράφαμε πως σε λίγα χρόνια θα έχουμε την πρώτη γέννηση μωρού, - ανθρώπου- εκεί, πάνω. Ακόμη δεν δημιουργήθηκε ο κατάλληλος χώρος, για να μεταφερθεί ο άνθρωπος, στη Σελήνη; Το παλεύει ο Διαστημικός Σταθμός; Θα συμβεί αυτό, στο μέλλον;

-«Κοιτάξτε, παρ’ όλο που δεν ξεκίνησε με τις αγνότερες προθέσεις, τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα των διαστημικών αποστολών που εκτέλεσαν οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί την πρώτη εκείνη δεκαετία του 1960, άλλαξαν δραματικά τα όσα γνωρίζαμε μέχρι τότε για τον γειτονικό μας κόσμο. Έκτοτε, με την αναχώρηση και του τελευταίου αστροναύτη, στις 14 Δεκεμβρίου του 1972, η Σελήνη παραμένει χωρίς ανθρώπινους επισκέπτες. Κι όμως, αν και κανείς δεν πίστευε την εποχή εκείνη ότι θα αργούσαμε τόσο πολύ να επιστρέψουμε στον φυσικό μας δορυφόρο, οι πρώτες εκείνες αποστολές δεν ήσαν παρά η αρχή μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα. Μιας εποχής που χωρίς αμφιβολία θα παραμείνει γραμμένη στην ιστορία μας, σαν η αρχή του ανθρώπινου αποικισμού στο διάστημα. Γιατί η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη έχει πλέον δρομολογηθεί να γίνει στα επόμενα μερικά χρόνια με αρχή της προσπάθειας το 2019, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Mike Pence στο Εθνικό Διαστημικό Συμβούλιο (NSC). Αυτή τη φορά όμως θα είναι μια επιστροφή για πάντα και μια πολύ πιο εύκολη προσπάθεια απ’ ότι η πρώτη μας επίσκεψη. Μια προσπάθεια με ιδιαίτερα εντυπωσιακό εξοπλισμό που θα περιλαμβάνει τα πιο σύγχρονα υπολογιστικά, ηλεκτρονικά, προωθητικά και προστατευτικά συστήματα, και κατασκευαστικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα σ’ ένα διαστημικό όχημα».

«..στα πρώτα χρόνια της επιστροφής μας στη Σελήνη το εισιτήριο θα είναι ιδιαίτερα ακριβό…»

Βένη: Λέγαμε επίσης, στις συνεντεύξεις για την εφημερίδα, πως θα γίνονται ταξίδια αναψυχής, στο Φεγγάρι. Καθυστερούν πολύ. Θα τα προλάβουμε;

-«Εξαρτάται από έναν βασικό παράγοντα, τον οικονομικό! Γιατί στα πρώτα χρόνια της επιστροφής μας στη Σελήνη το εισιτήριο θα είναι ιδιαίτερα ακριβό. Παρ’ όλα αυτά έχουν ήδη εκπονηθεί εκατοντάδες μελέτες για την όσο το δυνατόν πιο άνετη διαβίωση όσων θα επανδρώνουν τους πρώτους σεληνιακούς σταθμούς. Οι απόγονοί μας θα δουν τη Σελήνη να πρασινίζει από τα θερμοκήπια και τα πυκνά δάση που θα φυτρώνουν κάτω από τεράστιους θόλους. Με το τέλος του 21ου αιώνα, τα μικρά θερμοκήπια της Σελήνης θα έχουν εξελιχθεί σε τεράστιες «φάρμες» κάτω από γιγάντιους θόλους που θα προστατεύουν τους σεληνιακούς αγρότες, τις καλλιέργειες και τα κατοικίδια ζώα από τις επικίνδυνες ακτινοβολίες του Ήλιου και την παντελή έλλειψη ατμόσφαιρας. Τέλος, ύστερα από εκατό χρόνια, πολλά από τα προβλήματα που μας φαίνονται σήμερα ανυπέρβλητα θα έχουν βρει τη λύση τους πολύ πριν οι σεληνιακές πόλεις, που θα έχουν αναπτυχθεί στο μεταξύ, γίνουν ο κορυφαίος τουριστικός προορισμός του 22ου αιώνα. Κάποιοι αρχιτέκτονες μάλιστα έχουν ήδη σχεδιάσει ολόκληρες πόλεις για την επιφάνεια της Σελήνης. Χτισμένες αμφιθεατρικά οι πόλεις αυτές θα έχουν απεριόριστη θέα προς τη Γη, ενώ συγχρόνως θα προσφέρουν υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις για κάθε είδους σπορ, όπου οι συμμετέχοντες θα επιτυγχάνουν υπεράνθρωπες (κυριολεκτικά) επιδόσεις λόγω της μικρής βαρύτητας, που δεν ξεπερνά το ένα έκτο της γήινης»

Βένη: -Πως αισθάνεστε με όλα όσα γνωρίζετε; Αισθάνεστε, πως είστε «φίλος» με το Σύμπαν; Του μιλάτε; (γέλιο). Ανήσυχος ή ήρεμος;

-«Ηρεμότατος και αισιόδοξος! Γιατί όλοι όσοι ασχολούνται με το Σύμπαν ξέρουμε ότι ο πλανήτης μας είναι απλώς ένας ανάμεσα σε τρισεκατομμύρια άλλους πλανήτες. Είμαστε δηλαδή απειροελάχιστοι στη μεγαλοσύνη του Σύμπαντος. Γι’ αυτό και τα όποια προβλήματά μας είναι στην ουσία απειροελάχιστα. Και παρ’ όλο που δεν το συζητάμε, είμαστε εντούτοις «φιλαράκια»! Καλές γιορτές!», καταλήγει με χιούμορ, ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος.