Οι σκληρές ψυχές, δεν ανεβαίνουν..

Σκληρός ο Βοριάς.. 
Σαν τις ψυχές, που δεν μπορούν ν ανέβουν.. 
Από το βάρος... 
Ασήκωτο, μα δεν το αντιλαμβάνονται...
Πόσο χαμηλά τις κρατά.. 
Δεν έχουν την δυνατότητα, να δουν, το άνοιγμα..
Λείπει, η όραση..
............
Ανοιχτά και κλειστά, εκεί πάνω..
Κι αν η θλίψη, τσακίζει..
Είναι το Χέρι Του, η Φωνή Του..
Καλεί..
Στην άνοδο..
........
Χειμωνιάζει, εδώ κάτω..
Εδώ, επάνω, είναι πάντα Άνοιξη..